بررسی سطوح شناختی بیماران اسکیزوفرنیک بر اساس غربالگری سطح شناختی آلن

مقدمه: مهارت شناختی فرایندی بسیار پیچیده است و اساس عملکرد هدفمند بشر را رقم می زند. تأثیر اختلال شناختی را در عملکرد بیماران روان پزشکی و نورولوژیک به وضوح می توان دید. بنابراین ارزیابی دقیق از ظرفیت شناختی این افراد به منظور پیش بینی عملکرد آن‏ها ضروری است. غربال گری سطح شناختی allen، برآوردی سریع از ظرفیت یادگیری و توانایی‏های باقیمانده بیمار مبتلا به اختلال شناختی ارایه می دهد. مواد و روش ها: مطالعه به شیوه توصیفی- تحلیلی از سطح شناختی 60 بیمار اسکیزوفرنیک 40-18 سال در دو گروه بستری دایم و سرپایی و 30 نفر از افراد سالم، بر اساس غربال گری سطح شناختی allen صورت گرفت. در گروه بیماران بین سطح شناختی افراد بستری و سرپایی مقایسه‏ای صورت گرفت و اثر متغیرهای دموگرافیک بر سطح شناختی بررسی شد. نتایج با روش‏های آماری ضریب همبستگی pearson و آنالیز واریانس یک‏طرفه توسط نرم افزار 11 spss بررسی شد. یافته ها: نتایج حاکی از معنی داری اختلاف میانگین سطح شناختی گروه سالم و بیمار (001/0 > p) و نیز بیماران بستری و سرپایی (001/0 > p) بود. سطح شناختی با سن بروز بیماری (594/0 = r) و سطح تحصیلات (545/0 = r) ارتباط مستقیم و با مدت ابتلا به بیماری (574/0- = r) و مدت اقامت بستری (454/0- = r) ارتباط معکوس داشت. بین متغیرهای دموگرافیک و سطح شناختی افراد سالم ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه‎گیری: گروه افراد سالم از سطح شناختی بالاتری برخوردار بودند و سطح شناختی بیماران بستری نسبت به بیماران سرپایی پایین تر بود. سن بروز بیماری، مدت ابتلا به بیماری، مدت اقامت بستری دایم و سطح تحصیلات بر سطح شناختی بیماران اسکیزوفرنیک مؤثر بودند.